วันอังคารที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2559

พี่ทงซิ่งรัก Chapter 25

        มือที่พยายามผลักดันเปลี่ยนเป็นจับขยุ้มเสื้อเชิ้ตของทงเฮไว้แทน เสียงครางหวานในลำคอทำให้ทงเฮมีรอยยิ้ม มือหนาจับแนบสองแก้มเนียนประคองจูบกดหนักๆ แต่ก็ไม่รุนแรง กลีบปากสวยเปิดเผยอสูดลมหายใจได้เพียงครู่ก็ถูกครอบครองและเรียวลิ้นชื้นก็สอดเข้าไปในโพรงปาก เรียวลิ้นแตะสัมผัสก่อนจะหยอกล้อกัน

             “อื้อ” มือเรียวปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของทงเฮออกไป สอดมือเข้าไปจับสัมผัสอกแกร่ง

             “รักนายนะฮยอกแจ รักมากที่สุดเลย” เสียงทุ้มแหบพร่าบอกออกไปราวเสียงกระซิบอยู่ข้างใบหูที่แดงก่ำของคนใต้ร่าง

             “อื้อ รักทงเฮที่สุดเลย” แก้มแดงเรื่อร้อนผ่าวไม่ต่างจากผิวกายที่เวลานี้รู้สึกราวกับเป็นคนเป็นไข้ ยิ่งเมื่อมือหนาจับฟอนเฟ้นลงไปตามส่วนต่างๆ ของร่างกายก็ยิ่งสะท้านและร้อนผ่าวจนแทบละลาย เสื้อไหมพรมสีสวยถูกถอดรั้งออกไปจากเรือนกายจนเผยให้เห็นสัดส่วนเพรียวบางและผิวขาวเนียนละเอียด ริมฝีปากหยักลากไล้จูบสัมผัสเรื่อยลงมาตั้งแต่ต้นคอขาวและแตะลงที่หน้าอกเนียน กดเม้มที่ยอดอกสีสวยจนร่างบางร้องครางออกมาด้วยความเสียว

             ปลายลิ้นร้อนไล่เลียวนจนยอดอกสีสวยเปียกชุ่ม ใบหน้าของฮยอกแจแดงจัดจนทงเฮอยากจะกดจูบลงไปซ้ำๆ และเขาก็ทำมันหากแต่เป็นการกระทำที่อ่อนโยน ทงเฮดูดเม้มกลีบปากสวยแผ่วเบามองสบตากับดวงตากลม อมยิ้มน้อยๆ ก่อนจะกดจูบลงไปอีกครั้งและอีกครั้ง

            มือหนาลากไล้ไปตามผิวกายเนียนจับบีบคลึงที่สะโพกบาง ปลดรั้งกางเกงยีนส์สีดำตัวสวยออกไปจากเอวบาง ดึงรั้งจนตกลงไปอยู่ที่ปลายเตียงก่อนจะก้มลงจูบไล้ที่แอ่งสะดือสวย สอดปลายลิ้นแตะลงไปจนร่างบางต้องแอ่นกายสู้เรียวลิ้นชื้นจับขยุ้มที่เรือนผมสีดำของอีกคนกดใบหน้าคมลงกับหน้าท้องแบนราบ

             ทงเฮจัดการดึงรั้งอันเดอร์แวร์สีขาวตัวเล็กออกไปในที่สุด ฮยอกแจแทบอยากจะละลายกองไปเสียตรงนี้ มันร้อนไปหมดทุกสัดส่วน นี่อาจจะเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ในร่างกายล่ะมั้ง เรียวขาขาวถูกจับแยกออกทงเฮแทรกกายเข้าไปแล้วก้มลงจูบไล้ตามผิวกายเนียน ดูดเม้มสร้างรอยรักจากริมฝีปากของเขา อยากจะฝากรอยเอาไว้ในหมดเสียจริง เพราะฮยอกแจแทบจะทำให้เขาคลั่งเสียตรงนี้

           “ทงเฮ อื้อ อ๊ะ” ร่างบางส่งเสียงร้องออกมาเมื่อปลายนิ้วเรียวแตะสัมผัสกับตัวตนของเขา มือหนาจับรูดรั้งตัวตนจนฮยอกแจร้องครางออกมา ก่อนจะถูกริมฝีปากหยักครอบครองดูดชิมความหอมหวาน จูบซับหยาดน้ำหวานจนฮยอกแจแทบ
ลืมหายใจ

             ร่างบางกระตุกเกร็งและปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมาจนเลอะเปรอะหน้าท้องของตัวเองและมือของทงเฮ สองขาเรียวถูกจับตั้งชันเข่า ทงเฮก้มซุกใบหน้าคมลงไปจูบที่ต้นขาด้านใน สองขาเรียวกดหนีบร่างของทงเฮไว้แต่ก็เพียงครู่เดียวเมื่อทงเฮสอดดันนิ้วเรียวเข้าไปในช่องทางรักสีสวย

           “ฮึก อ๊ะ!” ฮยอกแจเบิกตากว้างเมื่อนิ้วเรียวสอดดันเข้ามาในร่างกาย ช่องทางสีสวยอ่อนนุ่มตอดรัดนิ้วของทงเฮไว้แน่น

             “เจ็บไหมครับ” ทงเฮเอ่ยถามด้วยเสียงอ่อนโยน

             “จะ เจ็บ แต่ไม่เป็นไร อื้อ”

             “อย่าเกร็งนะครับฮยอกแจ” ทงเฮยังคงค่อยๆ ขยับสอดปลายนิ้วในช่องทางเพื่อสร้างความคุ้นเคยให้กับฮยอกแจ

             “อ๊ะ อ๊าส์ ทงเฮ ฮือ”

             “คนเก่ง ไม่เกร็งนะครับ”

             “อึก อื้อ” ฮยอกแจพยักหน้าจับขยุ้มผ้าปูที่นอนไว้แน่นเพราะความเจ็บและเสียวซ่านจากสัมผัสที่ทงเฮมอบให้

             นิ้วเรียวขยับสอดดันจนร่างบางแทบทนไม่ไหว ทงเฮรู้ว่าฮยอกแจต้องการการปลดปล่อยจึงรูดรั้งแก่นกายเล็กให้น้ำขาวขุ่นปลดปล่อยออกมา ทงเฮแทรกกายเข้าไประหว่างขาเรียว ยิ้มให้กับฮยอกแจน้อยๆ สอดดันแก่นกายเข้าไปในช่องทางสีสวย ทันทีที่เข้าไปในร่างกายของฮยอกแจร่างบางก็โผกอดทงเฮไว้แน่น ซุกซบใบหน้าลงกับไหล่กว้างสวมกอดทงเฮไว้

             “อ๊ะ เจ็บ ฮือ ทงเฮ”

             “จะค่อยๆ นะครับ” ทงเฮกอดปลอบร่างบางที่ตัวสั่นในอ้อมแขนของเขา จูบไล้ใบหน้าเนียนและประกบริมฝีปากจูบริมฝีปากอิ่มเพื่อคลายความเจ็บให้อีกคน ขยับสะโพกช้าๆ สอดดันแก่นกายในช่องทางคับแน่นที่บีบรัด ทงเฮมอบจูบเร่าร้อนและอ่อนโยนให้กับฮยอกแจ ตอบรับสัมผัสของกันและกัน ช่องทางที่บีบรัดเริ่มคลายลงทงเฮจึงสามารถขยับสะโพกได้ง่ายขึ้นและเร่งจังหวะตามแรงอารมณ์ที่พร้อมจะระเบิดออกมา หากแต่ก็ไม่ได้เร่งเร้าจนเกินไป ทงเฮประคองร่างบางไว้และค่อยๆปล่อยให้อีกคนนอนลงไปบนเตียงโดยมีหมอนหนุนรองหลังเพื่อให้การสอดดันตัวตนของเขาเข้าออกได้ง่ายขึ้น ร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งสองคนแนบชิดสัมผัสกันราวกับว่าเป็นเพียงคนคนเดียวกันอ้อมกอดอุ่นและปลอดภัยทำให้ฮยอกแจคลายกังวลไปมาก ตอบรับและสนองความต้องการที่อีกคนปรนเปรอเล้าโลมให้

             ทุกสัมผัสวาบหวาม อ่อนหวาน เร่าร้อนเป็นไปอย่างอ่อนโยนฮยอกแจรับรู้ได้ว่าทงเฮจะไม่ทิ้งเขา ทงเฮคือคนที่เขาต้องการที่สุด

             ร่างหนากระตุกเกร็งก่อนจะถอดถอนแก่นกายออกมาปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นลงบนหน้าท้องแบนราบ ก้มลงไปจูบซับเม็ดเหงื่อที่ผุดพรายเต็มใบหน้าเนียนที่เวลานี้แดงเรื่อและร้อนผ่าวกดจูบอ่อนละมุนลงบนริมฝีปากอิ่มเบาๆ

             “ฮยอกแจครับ ขอบคุณนะ”


           “อ๊ะ อื้อ” ร่างบางพยักหน้าเขินแล้วพยายามยัดตัวลุกขึ้น ทงเฮลุกขึ้นแล้วอุ้มร่างบางเปลือยเปล่าขึ้นมาในอ้อมกอดกดจูบที่หน้าผากเนียนยิ้มให้กับดวงใจของเขาคนที่จะอยู่ข้างกันในทุกค่ำคืนแสนหวาน






อ่านต่อ+เม้น+โหวตที่เว็บเด็กดีนะคร้าบ http://my.dek-d.com/gaekung-donghae/writer/viewlongc.php?id=1369931&chapter=27



วันอาทิตย์ที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2558

พี่ทงซิ่งรัก Chapter 13






"ฉันไม่ได้ฝันใช่มั้ยฮยอกแจ" ริมฝีปากอุ่นเม้มที่ใบหูร่างบางเบาๆ

"อื้อ มะ ไม่ได้ฝัน" ร่างบางหดคอหนี แล้วซบหน้าลงกับไหล่ของทงเฮอีกครั้ง "ฉันอยู่นี่กับนายจริงๆไม่ได้ฝันไปหรอก ขอโทษนะทงเฮที่ปล่อยให้รอนานขนาดนี้ ขอโทษที่ปล่อยนายยืนจนเมื่อยอยู่ที่เดิมตลอดสี่ปี ขอโทษนะทงเฮพร่ำบอกแต่คำเดิมออกมาทั้งน้ำตา จนทงเฮไม่อยากจะฟังมันแล้วนั่นเพราะ….ทงเฮไม่เคยจะโกรธฮยอกแจเลยน่ะสิ ไม่เลยจริงๆ

พอแล้วครับจับประคองใบหน้าเนียนแล้วกดริมฝีปากหยักลงไปที่ริมฝีปากอิ่มสีแดงสวยนั้นบดขยี้อย่างนุ่มนวลลากปลายลิ้นเลียที่กลีบปาก ดูดเม้มริมฝีปากล่างบนสลับ

อื้อ ทงเฮ อะ อื้อพอเปิดเผลอเรียกชื่ออีกคนเรียวลิ้นชื้นก็สอดแทรกเข้าไปในโพรงปากซะจนต้องร้องครางหวานออกมาอีกครั้ง แขนเรียวโอบกอดคอร่างหนาเอาไว้ ขืนไม่มีที่ยึดเกาะไว้คงได้ละลายกองเป็นน้ำไปแล้ว

ทงเฮกวาดลิ้นไปทั่วโพรงปากกวาดต้อนความหวานอย่างพอใจ ฮยอกแจของเขาน่ะหวานที่สุดแล้วล่ะ เรียวลิ้นเล็กหยอกล้อเกี่ยวกระหวัดอย่างรู้งาน  มือหนาลากไล้แผ่นหลังเนียนเปลือยเปล่าจับไล้ลงมาที่เอวบาง ฮยอกแจน่ะขนลุกซู่ไปหมดแล้ว แต่วินาทีนี้อารมณ์มันอยู่เหนือสติสัมปะชัญญะไปหมดแล้วล่ะ ร่างบางกำลังจะขาดอากาศหายใจดีที่ทงเฮละริมฝีปากออก เขาจึงรีบสูดเอาอากาศเข้าไปแต่มันก็ไม่ทันจะเต็มปอดก็ถูกครอบครองริมฝีปากอิ่มที่เวลานี้บวมเจ่อ

เสียงครางหวานในลำคอทำให้ทงเฮเริ่มจะขาดการควบคุมตัวเอง แล้วความต้องการมันก็เข้ามาในจิตใต้สำนึกของเขาเสียหมด ปลดรั้งกางเกงของร่างบางออกในขณะที่ฮยอกแจแทบไม่รู้ตัวเพราะกำลังร่องลอยไปกับความหอมหวานนุ่มนวลที่ทงเฮมอบให้ เบาบางซะจนเหมือนกำลังลอยอยู่บนเมฆสีขาว

ทงเฮละริมฝีปากออกแล้วยิ้มละมุนช้อนร่างบางขึ้นมาในสภาพเปลือยเปล่าร่อนจ้อน ฮยอกแจก็พึ่งจะรู้นี่แหละว่าตอนนี้ตัวเองน่ะไม่เหลือเสื้อผ้าปิดบังกายเลยสักชิ้นเดียว เขินจนต้องซุกหน้าเข้ากับอกของแกร่ง ทงเฮวางร่างบางลงในอ่างก่อนจะปลดผ้าที่พันท่อนล่างของตัวเองเอาไว้ ฮยอกแจหน้าร้อนผ่าวเมื่อเผลอจ้องเจ้าสิ่งที่เด่นชัดของทงเฮให้ตายเถอะต่อให้มันจะมีเหมือนกันแต่มันไม่ชินหรอกนะ เขินจนต้องหลุบตาลง ทงเฮหัวเราะในลำคอแล้วลงไปนั่งในอ่างหันหลังให้ฮยอกแจ น่าแกล้งแบบนี้ไงล่ะ เพราะงั้นต้องแกล้งซะหน่อย

ถูหลังให้หน่อยสิครับแฟน

อือๆฮยอกแจตอบรับแล้วเอื้อมไปหยิบที่ขัดตัวมาแล้วค่อยๆถูหลังให้อีกคน

ฮยอกแจอ่า เบาจังครับทงเฮบอกแล้วหันหน้ามาหาอีกคนที่ก้มหน้างุดอยู่

นายถูเองเลยงั้น

งั้นฉันถูให้ฮยอกแจหันหลังสิครับทงเฮแย่งที่ถูตัวมาจากมือเล็กแล้วจับไหล่เล็กให้หันหลังมาให้เขา ตอนแรกเหมือนจะขืนตัวไว้แต่ก็ต้องยอมทำตาม เพราะมันคงจะดีกว่าต้องมาเผชิญหน้ากับทงเฮในเวลาแบบนี้

มันโคตรจะล่อแหลมเลยน่ะสิ ทั้งที่นั่งแช่อยู่ในน้ำแต่ร่างกายกลับร้อนรุ่มไปหมดแล้ว ฮยอกแจอยากจะกรีดร้องมาซะจริงๆ

ร่างหนาขยับเข้าไปใกล้ๆกับแผ่นหลังมือหนาจับเข้าที่เอวบางใต้น้ำนั่นฮยอกแจถึงกับสะดุ้งตอนนี้ขาของทงเฮน่ะ ไอ้นั่นของทงเฮน่ะมันดุนดันอยู่ที่หลังของเขาซะจนความรู้สึกผิดชอบขั่วดีตีกันไปหมดแล้ว เพียงแค่ทงเฮขยับกายเพียงนิดเดียวฮยอกแจก็แทบจะร้องครางแล้วล่ะ

มือหนาลูบไล้มาที่หน้าท้องแบนราบ อีกมือที่จับฟองน้ำถูตัวกำลังทำหน้าที่ลูบไล้ที่แผ่นหลังเนียน เผลอแปบเดียวทงเฮก็ขยับมาซะจนแผ่นอกของเขาแนบชิดหลังเนียน ลมหายใจอุ่นๆลดอยู่ที่ต้นคอขาวแล้ว ฮยอกแจกำลังจะควบคุมความรู้สึกตัวเองไม่ได้

อะ อื้อ ทะ ทงเฮอย่าแกล้งสิร้องออกมาเมื่อความเสียวซ่านแล่นเข้ามาในกาย โดยเฉพาะสัมผัสจากริมฝีปากที่จูบไล้ต้นคอและขบเม้มที่หูของฮยอกแจจนถ้าตอนนี้ทงเฮเห็นหน้าฮยอกแจที่กำลังหลับตาเคลิ้มคงจะน่าขำน่าดูเลย

ฮยอกแจ ที่ฉันอยากจะขอนายน่ะ…..ก่อนที่เค้าคนนั้นจะมา นายจะ…”เสียงทุ้มดังแผ่วเบาที่ข้างหูของร่างบาง มือหนาลูบไล้ที่หน้าอกบดขยี้ที่ยอดอกของอีกคนใต้ฟองสบู่สีขาวนั้น

อะ อื้อ นายจะพูดอะไรมือเล็กจับมือของทงเฮที่กำลังบดขยี้ยอดอกของตัวเองไว้เพราะมันเสียวจนต้องร้องครางน่ะสิ

นายจะเป็นของฉันคนเดียวได้มั้ย  เป็นของทงเฮได้มั้ยฮยอกแจ ถ้ามันจะช่วยรั้งนายไว้กับฉันตลอดไปได้

ทงเฮ…”

มั่นใจในตัวฉันเถอะนะฮยอกแจ” ใบหน้าคมซุกอยู่ที่ต้นคอขาว ดูดเม้มเบาๆ

อะ อื้อ ฉันมั่นใจตอบรับออกไปแล้วแก้มก็ยิ่งแดงเรื่อ ทงเฮคนบ้า บ้าจริงๆ เล่นขอกันแบบนี้ในเวลาแบบนี้ถ้าปฏิเสธไปจะรอดมั้ยล่ะ แต่พอคิดจะปฏิเสธก็รู้สึกผิดต่อทงเฮและต่อตัวเองแล้ว ฮยอกแจใจง่ายชะมัดเลย

ขอบคุณนะครับฮยอกแจมือหนาลูบไล้ลงไปจนถึงหว่างขา จับเข้าที่ต้นขาด้านในจนอีกคนร้องครางอกมา นี่ก็ยังจะแกล้งกันอีกทั้งที่ฮยอกแจน่ะจะบ้าตายอยู่แล้ว

ทงเฮ อย่าแกล้ง มะ อื้อ ใบหน้าคมยื่นมาจูบริมฝีปากอิ่มดูดเม้มซะจนริมฝีปากอีกคนสีแดงเหมือนเชอร์รี่มือจับรูดแกนกายของร่างบางซะจนต้องร้องครางหนัก เกร็งตัวและปลดปล่อยความต้องการออกมา ส่วนเจ้าแกนกายที่ชูชันของทงเฮก็ถูอยู่ที่แผ่นหลังเนียนของร่างบาง จนมันปวดทรมาน

ทงเฮเลื่อนมือหนามาจับลูบไล้สะโพกเนียน จับบีบที่ก้นเนียนแล้วยกสะโพกอีกคนขึ้นเล็กน้อยใช้นิ้วมือสอดแทรกเข้าไปในช่องทางด้านหลัง

เจ็บหน่อยนะครับบอกด้วยเสียงอ่อนโยน

อะ อื้อ จะ เจ็บฮยอกแจร้องออกมาเพราะสิ่งที่กำลังเข้าไปในตัวแม้มันจะเป็นแค่นิ้วก็ตาม

อีกหน่อยก็ชินนะทงเฮจูบไล้ไหล่เล็กเพื่อปลอบโยน ฮยอกแจยกมือขึ้นจับขอบอ่างเอาไว้ เม้มปากแน่น

อื้อ

ทงเฮยิ้มน้อยๆ ให้กับเด็กดีของเขา สิ่งที่อยากจะพูดจริงๆก็คืออยากจะขอให้ฮยอกแจเป็นของทงเฮคนเดียวได้มั้ย ก่อนที่เขาคนนั้นจะมาแค่อยากจะทำให้ฮยอกแจเป็นของเขาจริงๆแค่นั้นน่ะ ทงเฮก็ไม่กลัวอะไรแล้ว ไม่ว่าฮยอกแจจะจัดการกับความรู้สึกของตัวเองยังไงเพราะตอนนี้ฮยอกแจเป็นของทงเฮ

เป็นของกันและกันที่สำคัญมากที่สุดคือฮยอกแจมอบความมั่นใจและเชื่อใจให้ทงเฮคนนี้ไง….มากกว่าคำว่ารักก็คงจะเป็นความเชื่อใจนี่แหละที่ทงเฮศรัทธา

เสียงครางหวานของฮยอกแจทำทงเฮแทบจะคลั่งจนต้องถึงถอดนิ้วที่ทำหน้าที่เพื่อให้ช่องทางคุ้นชินออกมาแล้วจับยกสะโพกเล็กขึ้นให้ทงเฮได้สอดแทรกสิ่งที่พร้อมแล้วเข้าไป ทันทีที่สัมผัสจากปลายแกนแตะที่ช่องทางฮยอกแจก็ร้องครางออกมา ทงเฮดันมันเข้าไปช้าๆ

อะ จะเจ็บ อ๊าส์ ทงเฮ ฮือน้ำตาไหลออกมาเพราะความเจ็บ ทงเฮดันมันเข้าไปจนมิดในที่สุด ฮยอกแจร้องไห้ออกมา เขาจึงดึงร่างบางมานั่งไว้บนขาเขากอดไว้จูบไล้ที่แก้มเนียน

เจ็บนิดเดียวนะครับคนเก่งเสียงอ่อนโยนปลอบประโลม

"อื้อ" ฮยอกแจรู้สึกคับแน่นในช่องทาง ความเจ็บยังคงเล่นงาน หากแต่ทงเฮก็รั้งใบหน้าของเขาไปแล้วมอบจูบเพื่อให้ผ่อนคลายให้ 

ทงเฮขยับสะโพกช้าๆเพื่อให้ร่างบางได้เริ่มสัมผัสไปกับความเสียวซ่าน มือหนาลูบไล้กายบางบดขยี้ยอดอก เสียงครางหวานและเสียงครางนุ่มของทั้งสองคนสอดประสานกันดังก้องในห้องน้ำ ทงเฮเริ่มขยับเร็วขึ้นเมื่อฮยอกแจเริ่มคุ้นชินกับสิ่งแปลกปลอมในกาย

น้ำในอ่างไหลเอ่อออกมาทุกการขยับและเคลื่อนไหว ฮยอกแจยิ้มออกมาทั้งน้ำตา ฮยอกแจเป็นของทงเฮ....และมันก็ไม่มีข้อกังขาใดๆที่ตัวเขาจะปฏิเสธคนๆนี้ได้อีก ทงเฮคือผู้ชายที่ดีที่สุด และฮยอกแจเชื่อว่าเขารักฮยอกแจจริงๆ 

ทงเฮปลดปล่อยความต้องการออกมา พร้อมๆกับเสียงครางหวานกระเส่าของอีกคน เสียงที่ไพเราะที่สุด



หลังจากที่ทั้งสองคนชำระล้างร่างกายเสร็จและทงเฮก็อุ้มร่างบางเข้ามาในห้องวางลงบนเตียงอย่างเบามือ โดยที่ฮยอกแจซุกหน้าเขินอายอยู่กับไหล่ของเขา น่ารักจนอย่างจะฟัดอีกให้รู้แล้วรู้รอดไป

ไม่รอช้าบดขยี้ริมฝีปากหยักลงไปที่ริมฝีปากสีแดงเย้ายวน มือหนาจับไล้ไปตามร่างกายเปลือยเปล่าขาวสะอาดตา 

"อื้อ" ปลายจมูกไล้สูดดมความหอมของกายบาง ริมฝีปากกดเม้มลงไปทุกส่วนที่ลากผ่าน ร่างบางบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน ทงเฮอยากจะจับจองทุกส่วนของร่างบางตรงหน้า อยากจะทำให้เป็นของเขาให้หมด ให้สมกับการรอคอยมาแสนนาน จับสอดประสานมือไว้แล้วตรึงเอาไว้เหนือหัวของฮยอกแจ 

ปลายลิ้นร้อนลากวนอยู่ที่ยอดอกสีสวยตั้งชันท้าทายสายตาคม ดูดเม้มจนเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย ขาของทงเฮสอดเแทรกลงหว่างขาของฮยอกแจ จูบไล้ไปตามแผงอกและหน้าท้องแบนราบขาวเนียน ฮยอกแจบีบมือทงเฮเอาไว้ซะแน่นเพราะความเสียวซ่านที่ถูกส่งผ่านจากปลายลิ้นและริมฝีปากของร่างหนา เสียวทุกครั้งที่ปลายลิ้นแตะลงมาที่ตัว 

ฮยอกแจร้อนไปหมดแล้ว...ร้อนจนเจ้าแกนกายต้องปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมาจนเลอะเปรอะที่หน้าท้องของตัวเอง ทงเฮยิ้มพอใจแล้วใช้นิ้วปาดเช็ดมันออก

"ขอนะครับคนเก่ง" เสียงทุ้มกระซิบเบาๆ

"อะ อื้อ" พยักหน้าตอบรับอายๆ  ทงเฮจับขาเรียวแยกออกจนเห็นช่องทางตอดรัดด้านหลังชัดเจน จับขาเรียวพาดขึ้นมาที่ไหล่แล้วจับแกนกายของเขากดเข้าไปในช่องทาง "อะ เจ็บ" ฮยอกแจร้องออกมาทำหน้าเหยเกด้วยความเจ็บ ก็มันยังไม่ชินนี่นา

"ขอโทษครับ เจ็บแปบเดียวนะ" ทงเฮค่อยๆดันแกนกายเข้าไปช้าๆจนมิด

"ฮึก อื้อ" ร่างบางผวาเข้ามากอดทงเฮเอาไว้ซุกหน้าเข้ากับไหล่ ขยับสะโพกไปอย่างช้าๆก่อนจะเร่งจังหวะขึ้น เมื่อร่างบางตอดรัดและคุ้นชิน กดจูบหนักหน่วงเพื่อคลายเจ็บ ความรู้สึกเสียวและรู้สึกดีทำให้ฮยอกแจปล่อยให้ร่างกายเป็นไปตามธรรมชาติมากขึ้น ครางกระเส่าตอบรับการกดกระแทกของแกนกายในตัว ตอดรัดจนทงเฮเองก็ยิ้มพอใจและครางตอบรับ

จังหวะที่ไม่ต้องเร่งเร้าหากแต่ปล่อยไปตามความต้องการของกันและกัน ให้มันเป็นไปตามความรู้สึก

"อะ อ่ะ อ๊าส์ ทงเฮอ่า" 

"รักนายนะฮยอกแจ" บอกออกมาจากความรู้สึกจากก้นบึ้งหัวใจ มันไม่มีคำไหนจะทำให้ฮยอกแจรู้สึกดีมากไปกว่าคำนี้ของทงเฮแล้ว เพราะทงเฮ...พูดมันด้วยน้ำเสียงและแววตาที่จริงใจ

"รักนะ นาย ทงเฮ อะ อื้อ อ๊าส์" บอกออกมาด้วยเสียงตะกุกตะกักและปลดปล่อยออกมา ทงเฮก็ไม่ต่างกันเขาปลดปล่อยออกมา

"อ๊าส์" 

ยิ้มให้กับฮยอกแจ ยิ้มที่มีความสุข











คอมเม้น+อ่านต่อที่เว็บเด็กดีนะจร๊  my.dek-d.com/gaekung-donghae/writer/viewlongc.php?id=1369931&chapter=15