วันอังคารที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2559

พี่ทงซิ่งรัก Chapter 25

        มือที่พยายามผลักดันเปลี่ยนเป็นจับขยุ้มเสื้อเชิ้ตของทงเฮไว้แทน เสียงครางหวานในลำคอทำให้ทงเฮมีรอยยิ้ม มือหนาจับแนบสองแก้มเนียนประคองจูบกดหนักๆ แต่ก็ไม่รุนแรง กลีบปากสวยเปิดเผยอสูดลมหายใจได้เพียงครู่ก็ถูกครอบครองและเรียวลิ้นชื้นก็สอดเข้าไปในโพรงปาก เรียวลิ้นแตะสัมผัสก่อนจะหยอกล้อกัน

             “อื้อ” มือเรียวปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของทงเฮออกไป สอดมือเข้าไปจับสัมผัสอกแกร่ง

             “รักนายนะฮยอกแจ รักมากที่สุดเลย” เสียงทุ้มแหบพร่าบอกออกไปราวเสียงกระซิบอยู่ข้างใบหูที่แดงก่ำของคนใต้ร่าง

             “อื้อ รักทงเฮที่สุดเลย” แก้มแดงเรื่อร้อนผ่าวไม่ต่างจากผิวกายที่เวลานี้รู้สึกราวกับเป็นคนเป็นไข้ ยิ่งเมื่อมือหนาจับฟอนเฟ้นลงไปตามส่วนต่างๆ ของร่างกายก็ยิ่งสะท้านและร้อนผ่าวจนแทบละลาย เสื้อไหมพรมสีสวยถูกถอดรั้งออกไปจากเรือนกายจนเผยให้เห็นสัดส่วนเพรียวบางและผิวขาวเนียนละเอียด ริมฝีปากหยักลากไล้จูบสัมผัสเรื่อยลงมาตั้งแต่ต้นคอขาวและแตะลงที่หน้าอกเนียน กดเม้มที่ยอดอกสีสวยจนร่างบางร้องครางออกมาด้วยความเสียว

             ปลายลิ้นร้อนไล่เลียวนจนยอดอกสีสวยเปียกชุ่ม ใบหน้าของฮยอกแจแดงจัดจนทงเฮอยากจะกดจูบลงไปซ้ำๆ และเขาก็ทำมันหากแต่เป็นการกระทำที่อ่อนโยน ทงเฮดูดเม้มกลีบปากสวยแผ่วเบามองสบตากับดวงตากลม อมยิ้มน้อยๆ ก่อนจะกดจูบลงไปอีกครั้งและอีกครั้ง

            มือหนาลากไล้ไปตามผิวกายเนียนจับบีบคลึงที่สะโพกบาง ปลดรั้งกางเกงยีนส์สีดำตัวสวยออกไปจากเอวบาง ดึงรั้งจนตกลงไปอยู่ที่ปลายเตียงก่อนจะก้มลงจูบไล้ที่แอ่งสะดือสวย สอดปลายลิ้นแตะลงไปจนร่างบางต้องแอ่นกายสู้เรียวลิ้นชื้นจับขยุ้มที่เรือนผมสีดำของอีกคนกดใบหน้าคมลงกับหน้าท้องแบนราบ

             ทงเฮจัดการดึงรั้งอันเดอร์แวร์สีขาวตัวเล็กออกไปในที่สุด ฮยอกแจแทบอยากจะละลายกองไปเสียตรงนี้ มันร้อนไปหมดทุกสัดส่วน นี่อาจจะเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ในร่างกายล่ะมั้ง เรียวขาขาวถูกจับแยกออกทงเฮแทรกกายเข้าไปแล้วก้มลงจูบไล้ตามผิวกายเนียน ดูดเม้มสร้างรอยรักจากริมฝีปากของเขา อยากจะฝากรอยเอาไว้ในหมดเสียจริง เพราะฮยอกแจแทบจะทำให้เขาคลั่งเสียตรงนี้

           “ทงเฮ อื้อ อ๊ะ” ร่างบางส่งเสียงร้องออกมาเมื่อปลายนิ้วเรียวแตะสัมผัสกับตัวตนของเขา มือหนาจับรูดรั้งตัวตนจนฮยอกแจร้องครางออกมา ก่อนจะถูกริมฝีปากหยักครอบครองดูดชิมความหอมหวาน จูบซับหยาดน้ำหวานจนฮยอกแจแทบ
ลืมหายใจ

             ร่างบางกระตุกเกร็งและปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมาจนเลอะเปรอะหน้าท้องของตัวเองและมือของทงเฮ สองขาเรียวถูกจับตั้งชันเข่า ทงเฮก้มซุกใบหน้าคมลงไปจูบที่ต้นขาด้านใน สองขาเรียวกดหนีบร่างของทงเฮไว้แต่ก็เพียงครู่เดียวเมื่อทงเฮสอดดันนิ้วเรียวเข้าไปในช่องทางรักสีสวย

           “ฮึก อ๊ะ!” ฮยอกแจเบิกตากว้างเมื่อนิ้วเรียวสอดดันเข้ามาในร่างกาย ช่องทางสีสวยอ่อนนุ่มตอดรัดนิ้วของทงเฮไว้แน่น

             “เจ็บไหมครับ” ทงเฮเอ่ยถามด้วยเสียงอ่อนโยน

             “จะ เจ็บ แต่ไม่เป็นไร อื้อ”

             “อย่าเกร็งนะครับฮยอกแจ” ทงเฮยังคงค่อยๆ ขยับสอดปลายนิ้วในช่องทางเพื่อสร้างความคุ้นเคยให้กับฮยอกแจ

             “อ๊ะ อ๊าส์ ทงเฮ ฮือ”

             “คนเก่ง ไม่เกร็งนะครับ”

             “อึก อื้อ” ฮยอกแจพยักหน้าจับขยุ้มผ้าปูที่นอนไว้แน่นเพราะความเจ็บและเสียวซ่านจากสัมผัสที่ทงเฮมอบให้

             นิ้วเรียวขยับสอดดันจนร่างบางแทบทนไม่ไหว ทงเฮรู้ว่าฮยอกแจต้องการการปลดปล่อยจึงรูดรั้งแก่นกายเล็กให้น้ำขาวขุ่นปลดปล่อยออกมา ทงเฮแทรกกายเข้าไประหว่างขาเรียว ยิ้มให้กับฮยอกแจน้อยๆ สอดดันแก่นกายเข้าไปในช่องทางสีสวย ทันทีที่เข้าไปในร่างกายของฮยอกแจร่างบางก็โผกอดทงเฮไว้แน่น ซุกซบใบหน้าลงกับไหล่กว้างสวมกอดทงเฮไว้

             “อ๊ะ เจ็บ ฮือ ทงเฮ”

             “จะค่อยๆ นะครับ” ทงเฮกอดปลอบร่างบางที่ตัวสั่นในอ้อมแขนของเขา จูบไล้ใบหน้าเนียนและประกบริมฝีปากจูบริมฝีปากอิ่มเพื่อคลายความเจ็บให้อีกคน ขยับสะโพกช้าๆ สอดดันแก่นกายในช่องทางคับแน่นที่บีบรัด ทงเฮมอบจูบเร่าร้อนและอ่อนโยนให้กับฮยอกแจ ตอบรับสัมผัสของกันและกัน ช่องทางที่บีบรัดเริ่มคลายลงทงเฮจึงสามารถขยับสะโพกได้ง่ายขึ้นและเร่งจังหวะตามแรงอารมณ์ที่พร้อมจะระเบิดออกมา หากแต่ก็ไม่ได้เร่งเร้าจนเกินไป ทงเฮประคองร่างบางไว้และค่อยๆปล่อยให้อีกคนนอนลงไปบนเตียงโดยมีหมอนหนุนรองหลังเพื่อให้การสอดดันตัวตนของเขาเข้าออกได้ง่ายขึ้น ร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งสองคนแนบชิดสัมผัสกันราวกับว่าเป็นเพียงคนคนเดียวกันอ้อมกอดอุ่นและปลอดภัยทำให้ฮยอกแจคลายกังวลไปมาก ตอบรับและสนองความต้องการที่อีกคนปรนเปรอเล้าโลมให้

             ทุกสัมผัสวาบหวาม อ่อนหวาน เร่าร้อนเป็นไปอย่างอ่อนโยนฮยอกแจรับรู้ได้ว่าทงเฮจะไม่ทิ้งเขา ทงเฮคือคนที่เขาต้องการที่สุด

             ร่างหนากระตุกเกร็งก่อนจะถอดถอนแก่นกายออกมาปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นลงบนหน้าท้องแบนราบ ก้มลงไปจูบซับเม็ดเหงื่อที่ผุดพรายเต็มใบหน้าเนียนที่เวลานี้แดงเรื่อและร้อนผ่าวกดจูบอ่อนละมุนลงบนริมฝีปากอิ่มเบาๆ

             “ฮยอกแจครับ ขอบคุณนะ”


           “อ๊ะ อื้อ” ร่างบางพยักหน้าเขินแล้วพยายามยัดตัวลุกขึ้น ทงเฮลุกขึ้นแล้วอุ้มร่างบางเปลือยเปล่าขึ้นมาในอ้อมกอดกดจูบที่หน้าผากเนียนยิ้มให้กับดวงใจของเขาคนที่จะอยู่ข้างกันในทุกค่ำคืนแสนหวาน






อ่านต่อ+เม้น+โหวตที่เว็บเด็กดีนะคร้าบ http://my.dek-d.com/gaekung-donghae/writer/viewlongc.php?id=1369931&chapter=27